Een dag uit het leven van… Jongerenambassadeur Eline van het Kröller-Müller Museum

 

Met een klein groepje door de beeldentuin van het Kröller-Müller Museum lopen, hoe vet is dat? In deze tijd zijn alle musea gesloten, maar als jongerenambassadeur mocht ik, Eline, samen met drie andere jongeren de beeldentuin in.

Cisco, Eefje, Inge en ik werden 1 mei 2021 welkom geheten in de beeldentuin van het museum. Daar wachtten Sandra Boks en beveiliger Paul ons op om ons rond te leiden. Liggend in de omgeving van de prachtige Veluwe liepen we rond in de tuin. Het was een koude dag, maar in de uren dat wij er liepen scheen een aantal keer de zon. Voorafgaand aan ons bezoek werd ons gevraagd welke beelden wij (nog) een keer zouden willen zien in de tuin. Ieder van ons koos een werk waar we meer over wilden weten. Zo kon Sandra voor ons een route uitstippelen die we de dag zelf hebben bewandeld.

Als je ooit bij het Kröller-Müller bent geweest, en je de beeldentuin bent ingelopen, zal je je vast nog wel het Drijvende sculptuur, Otterloo herinneren. Deze ‘witte zwaan’ in het water valt erg op en is ook een échte blikvanger. Dit kunstwerk hebben we als eerst bewonderd. Daarna zijn we naar het Rietveldpaviljoen gelopen, hebben we La Saison des Fêtes ontmoet en later nog het Aldo van Eyck-paviljoen bekeken. Het fijne aan deze werken is dat alles buiten is, en dat ook hoort. Het is mooi om te zien hoe kunstenaars gebruik hebben gemaakt van de natuur en beelden op een specifieke plaats hebben gezet. Het buitenzijn geeft zoveel nieuwe prikkels aan een kunstwerk dat ze écht tot leven kunnen komen.

Zo is La Saison des Fêtes een cirkelvormige tuin met allerlei gewassen die staan voor verschillende feestdagen, hoe vet? Een kunstwerk dat écht leeft en veranderlijk is. Bij het Aldo van Eyck-paviljoen staat net buiten het paviljoen de Striding man II. Op zijn rug draagt hij iets zwaars, maar het is onduidelijk wat dat is. Dit werk is expres geplaatst op de rand van het bos zodat het lijkt alsof hij uit het bos komt richting het paviljoen. Door verhalen mee te krijgen over de kunstwerken in de beeldentuin ben je veel bewuster aan het kijken naar je omgeving. De verhalen erachter, en de manier waarop en waarom iets gemaakt wordt, is super interessant.

Het kunstwerk dat mijn interesse trok was Echo van de Veluwe. Dit is een enorm kunstwerk gemaakt van zwerfstenen. Op de site van het Kröller-Müller kan je van iedere steen de herkomst zien. De bewoners van Otterlo konden ook helpen met het verzamelen van deze stenen. Toen het af was, werd het werk overhandigd aan de oudste bewoner van Otterlo. Gaaf!

Als klap op de vuurpijl stonden we met z’n zessen op Jardin d’émail. Een kunstwerk waar je in mag. Wat een ervaring om daar op te staan met zo’n kleine groep. In een gesloten museum op een prachtig werk.

Deze dag was ontzettend leerzaam. Ik kwam erachter dat een gids bij je hebben stiekem ontzettend leuk is. Iemand die wéét over de kunststukken en je meeneemt in de verhalen. Ook hebben we de beveiliger vragen kunnen stellen over de gekke dingen die hij had meegemaakt. Deze bijzondere dag hebben we afgesloten met een kleine goodie, en hebben we de volgende Zoom-meeting gepland. Dat moet ook gebeuren natuurlijk!

Blijf op de hoogte van de jongerenambassadeurs van het Kröller-Müller Museum via onze Instagram. Enthousiast geworden door het verhaal van Eline? Meld je aan als jongerenambassadeur!