Gastblog: ‘Ik begon de dag vermoeid en gespannen, maar eindigde vol energie en zelfvertrouwen.’

Vandaag is oud-jongerenambassadeur en jongerenvoorlichter Tycho aan het woord. Na een lange tijd van thuis zitten vol online lessen en meetings, mocht hij samen met de jongerencoaches en andere jongerenvoorlichters weer eens op pad. Samen kregen ze een training van Halt met de nodige tips en tricks om voor de klas te staan. Je leest meer over wat de jongerenvoorlichters precies gaan doen en wat ze tijdens de training hebben geleerd in deze gastblog. 

Het eerste wat ik dacht toen ik op 20 november opstond was: “wat is het toch vroeg”. Doordat ik al vanaf maart vooral online colleges heb gehad, ben ik het inmiddels niet meer gewend om op tijd mijn bed uit te komen. Opstaan om 6:30 kostte die dag flink wat moeite. De vermoeidheid werd al snel omgezet naar enthousiasme toen ik aankwam in Utrecht bij de training voor de jongerenvoorlichters. De energie spatte er meteen vanaf en toen ik een kopje koffie op had, was ik klaar om te beginnen!

Bij de training waren 3 jongerencoaches en 4 jongerenvoorlichters aanwezig waarvan ik er ook één was. Jongerencoaches zijn bij de meeste al bekend maar jongerenvoorlichters zijn misschien iets onbekender. De jongerenvoorlichters gaan proberen nog meer jongeren enthousiast te maken voor het Jongerenambassadeurs project door bijvoorbeeld langs te gaan bij scholen en verenigingen om een praatje te houden. De meeste jongerenvoorlichters, waaronder ik zelf, zijn zelf jongerenambassadeur geweest en waren hier zo positief over dat ze graag andere jongeren ook deze kans willen bieden.

Bij deze training kregen we tips en tricks over hoe we nog beter voor een groep kunnen staan. De training werd gegeven door twee trainers van Halt, een instantie die zich bezighoudt met het voorkomen en bestraffen van jeugdcriminaliteit en vaak voorlichtingen geeft voor klassen. Ik vond het in het begin best spannend omdat ik voor een groep me eigenlijk nooit echt volledig op mijn gemak voelde. Op de basisschool was stond ik altijd trillend voor de klas als ik een presentatie en dat is niet heel erg veranderd op de middelbare school en universiteit.

We begonnen de dag met een leuke oefening waardoor het ijs was gebroken en er meteen minder spanning was. Vervolgens moesten we allemaal een presentatie geven over iets wat ons energie gaf en blij maakte. We kregen een paar minuten om deze presentatie in kleine groepjes voor te bereiden en toen kwam het spannende moment van het presenteren. Toen ik eenmaal mijn korte presentatie had gegeven had ik meteen het idee dat het verschrikkelijk was gegaan. Maar toen ik de feedback hoorden vanuit de zaal, was ik verbaasd. Iedereen was grotendeels positief en gaf goede tips hoe het zelfs nog beter zou kunnen gaan. Hierdoor steeg mijn zelfvertrouwen! Later werden we opnieuw gevraagd om iets te zeggen, op dat moment vond ik het al stukken minder erg om voor een groep te staan.

Na de presentatie en heerlijke lunch, doken we meer de theorie in. Met gebruik van voorbeelden uit de praktijk lieten de trainers zien wat de invloed van bepaalde dingen kan zijn. Zo werd duidelijk dat het volume van je stem of gezichtsuitdrukkingen een grote invloed kan hebben op het verhaal dat je aan het vertellen bent. Daarna gingen we nog aan de slag met een aantal concrete problemen die kunnen voorkomen in een klas en wat dan de beste opties zijn. Toen ik daarna keek hoe laat het was schrok ik een beetje, de tijd was echt voorbijgevlogen. Terwijl ik de deur uit liep richting het station, kwam ik er achter hoeveel energie deze dag mij had gegeven. Zo begon ik de dag vermoeid en gespannen en eindigde ik de dag vol energie en zelfvertrouwen.

Ben jij geïnspireerd door het verhaal van Tycho? Wil je aan de slag als jongerenambassadeur, meld je dan hier aan of stuur ons een appje!